Categorie archief: Poems 2014

Voor het hart dat voor mij klopt
Op een hart dat sneller klopt
van versnelling
naar verontwaardiging
in verbazing mag verzeilen
dat mag stromen
tot in de Indische Oceaan aan toe

Op de stralen die het mag waarnemen
en weer valt in ultieme verbazing
zich nu hult in een mantel gevuld met liefde
gedragen in vertrouwen
zal ik altijd zijn
voel ik mij een grootsheid in iets heel kleins

Dank je wel Roodhart

Mariposa

We wachten allemaal met z’n twee
we zijn immers elkaars tussenstation
naast elkaar zitten we
kijkend naar het perron
beiden door een ander raam
in afwachting
wat voorbij zal gaan

En als dat gebeurd
dan stappen we uit
dan staan we op het perron
dan praten we met de ander
in de wachtkamer op het station

Totdat we beiden weer instappen
zittend in een trein
kijken we weer naar buiten
en herhaalt zich dit refrein

Mariposa

Ik zie je
lopen in bikini
door een rijstveld met je bombini
snel je af
naar familieopstelling
op je hoofd een grote zwelling
kom ik jou altijd weer tegen
vaak op onbekende wegen
in natuurschoon duiken ze vaak op
vreemde wezens
liggend op hun kop

We lachen graag naar je
jij betaald
wat zoveel
ja zeven keer veel

Ik zie je zwoegen
in de bouw
zonder faal
voel ik mij hier
de neokoloniaal
zijn onze wegen voor altijd vervlochten
we volgen immers dezelfde bochten
heerlijk om zo met jou te stromen
tussen deze hoge bomen
ik heb je lief
jouw blijheid laat mij stralen
over je zongebruinde huid
kan ik dagen dwalen
wat je lengte ook mag zijn
voor mij ben je een grootsheid
in iets kleins

Mariposa

Ik wil snel voorbij mijlpalen
in een stroom zonder falen
Vliegers aan elkaar knopen
met mijn ogen open
langs lijnen glijden
in een ultieme staat verzeilen

Mariposa

Snater snater doen de eendjes
Klater klater doet het water
Bonkie bonkie doet de kokosnoot

Klapper klapper doen de vliegers
Vladder vladder doen de vlinders
Schater schater doen de kinderen

Maar wat is dat in het struikgewas
Spetter spieter spater
Dit is Bali

Mariposa

The shutters van mijn ziel sluit ik
weer af bij het volgende begin
Door mijn hart zie ik nog net de zon ondergaan
in het blakend rood van de mensenmassa
verdwijnt hij

Is dit vaar-wel
Is het begin van het einde reeds vervlogen

Zie ik mijn licht
lonkt mij de duisternis in
Brand jij alleen voor mij
verwarm jij mijn droevig hart
Stralen met z’n twee als vallende sterren

Fluisteren de muggen zachtjes aan mijn raam
de nacht komt eraan

Mariposa

Wij zijn geen praters
maar contact makers
in een taal
waarin geen woorden bestaan

Zo dichtbij
voel ik jou

Doen wij dat waar wij goed in zijn
vieren het samenzijn
zijn er geen vragen
in een dimensie
van Louter

Mariposa